<script async src="https://pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js?client=ca-pub-4847011426389780"
crossorigin="anonymous"></script>
Günaydın dostlar,
Dün gece 12.10 gibi yattım ve 10.10 gibi kalktım. Yaklaşık tam 10 saat, dile kolay, uyuması da kolay... :)
Aslında sabah uyandım daha erken ama uykumu sonra alamıyorum diye biraz daha yatayım dedim. Neyse ki kahvaltımızı da yaptık. Dayım bizde, Beşiktaşlı, Çarşı taraftarı ve Atatürkçü. Ekmeğini paylaşır, suyunu paylaşır ve rakısını paylaşır. Biraz da çapkındır.... :))
Ev kalabalık olunca çok hoşuma gidiyor. Sohbet edebileceğim dostlar oluyor. İnsan dostlarıyla mutlu ve insan...
Bugün neler yapalım? Hemen bakalım..
129'dan 195'e kadar Java kitabından akalım... Dün 3 ders görmüştük. Kaldı 4 ders dünküleri de eklersek.
Bugünkü hedef: 4 derse (Elektrik Devreleri, Nesnel Tasarım ve Programlama, Lineer Cebir, Olasılık ve İstatistik) hazırlanmak. + 66 sayfa sayfa kadar kitaptan çalışmak...
Öyleyse önce biraz müzik ve ardından vira bismillah...
Evet, ilk dersi Lineer Cebir'in ikinci dersi olarak izledik. Yalnız hoca çalışma soruları vermiş. Hedefe ulaşırsam, onları da gece ya da yarın yapmalıyım sıcağı sıcağına. Eğer çok çalışırsak hedef %100'ün üzerine de çıkabilir ekstralarla...
Şimdi biraz dinlenme ve ardından Elektrik Devreleri dersi...
----------------------------------------------------------------------------------------------
Elektrik Devreleri dersini de izledim. Bu derslerin içeriklerine de çalışmalıyım, iyicene konuların oturması için...
Şimdi sırada Olasılık ve İstatistik dersi var. Vaktinde girebilseydim bu derslere, şimdi rahat edecektim, ama malum sağlık problemleri de yaşıyorum...
Birazcık ara, mola da önemli. Kafayı rahatlatalım biraz... :)
Biraz dışarı çıkalım. Bu kadar evde takılmak yeter. belki bir hafta, belki 8-10 gün olmuştur. Hatırlayamadım en son ne zaman çıktığımı...
Kuantum Fiziği ile alakalı kitapları karıştıralım kitapçılarda bulabilirsek...
Kafeye gidip bir çay söyleyelim kendimize...
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Çayımızı söyledik, kitabımızı aldık, çarşıda biraz dolaştık, para çektik ve eve döndük. İnsanlar, konuşurlar herhangi birileri hakkında. Falanca şöyle der, filanca böyle düşünür. Önemli olan sizin ne düşündüğünüzdür. Laf ola beri gele... Gülün ve yolunuza devam edin... :)
Pek bir kuantum kitabı göremedik. Büyük Fizikçiler kitabı gözümüze takıldı, almak istedik ama pahalıydı. (250 TL) Biz de Büyük Mühendisler isimli kitabı aldık. (150 TL)
Bugünkü hedefler biraz sapacak gibi, çünkü şu anda güzel bir kahve yapıp şu güzel kitaba başlayasımız var. 66 sayfalık Java hedefini, 81. sayfaya kadar Büyük Mühendisler kitabı olarak değiştiriyorum. Ders ağırlığı ile kitap ağırlığını da gene %60 ve %40 yaparız. Sayfa fazla ama bazı yazılar kısa ve boş sayfalar da var... Arada böyle hedeflerde değişme olabilir... :)
XVII sayfa giriş bölümü ve ardından 11. sayfaya kadar geldim, bir de akşam yemeğini yedik. Henüz Riquet ile Vauban'ı okudum. Şimdi sırada James Brindley var.
Biraz da şöyle tasavvuf müziği araya... :)
James Brindley, John Smeaton ve James Watt'ı da okudum...
Sıradaki kahraman William Jessop. 27. sayfaya geldik...
Jessop ve ardından Lazare Carnot, Thomas Telford'u da okudum. Sıradaki kahraman John Rennie... :)
Sayfa 39...
Rennie ve ardından Sir Marc Isambard Brunel'i de okudum. Herkesin kendine has ilginç bir yaşam öyküsü var...
Sırada Richard Trevithick var... 53. sayfadayız.
Aslında benim gönlüm dervişlerle... Ancak bilim adamları da çok önemli katkılar sağlamışlar...
Mühendislik okuduğumdan büyük mühendisleri okuyorum...
İbn-i Sina, Mevlana, Yunus Emre, Şems-i Tebrizi, Beyazıt-i Bestami, İbrahim Ethem, Hünkar Hacı Bektaş Veli, Sadi Şirazi gibi kişiler benim gönlümde daha çok yer kaplamışlar... Her biriyle alakalı kitaplarım var. Onları okumaya doymam...
Ne de olsa dava insanlık davası Aşık Veysel Şatıroğlu'nun da dediği gibi... :)
53. sayfada duralım ve Java kitabına geçiş yapalım, bu kadar büyük mühendis şimdilik yetermiş. Biraz da Java'da akalım hedef koymadan... Sonradan başarı yüzdesi çıkartırız yaklaşık olarak... :)
Bilgisayar Mühendisliği'ni çok seviyorum, belki de özgürce uzaktan okuduğumdan. Belki de kaynakların Türkçe olmasından. Aslında fiziği de seviyorum ama belki de bir matematik kadar yeteneğim yok. Gerçi Boğaziçi'nde matematiklerden de az çakmadım değil ama gene de 2 şer not daha yükseklerdi fizik notlarından ve fizikte lablar da vardı ve ben o lablardan pek hoşlanmazdım çünkü hafızam zayıftı, aklımda tutamazdım söylenilenleri. Bir de İngilizcem yeterli gelmezdi...
Bu okulda da matematikler AA, AA;
Fizikler AA, BB geldi.
Gerçi çalışmayla da alakalı, moralle de. Burada derslere girmedim çoğuna. Tekrarlarını bile izlemeden girdim bazı derslerin, çoğu sınava ama gene de geçtim.
Bir de o zamanlar hastalığım daha fazlaydı. Dertlerim çoktu...
Şimdi şükürler olsun. Çok mutluyum genellikle...
Boğaziçi'nde matematikler CB CC
fizikler DC, DD olmalı... Bir tane daha fizik vardı tek kredilik o da DD
Ancak Boğaziçi'ndeyken paso kalırdık. Yani hep alttan olurdu dersler. Sınıfta kalmaktan başımız dönerdi... :)
Boğaziçi Fizik Bölümüne bir gün döneceksem, zamanda yolculuk konusu hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak, kuantum fiziği hakkında bilgilenmek ve horoz adağımın huzur içinde olması için dönerim... Yoksa okulun güzelliği falan beni eskisi kadar hiç cezbetmiyor... Hayatımın en dertli dönemi orada geçti... Tanrı'yı da o kadar derdin arasında, orada buldum ve kaybetmeye de hiç niyetim yok...
Allah, doğru yoldan ayırmasın... :)
Çünkü aşağılanma, korkulardan da beterdir... Korku varken başarılı kalabilirsiniz ama aşağılanırsanız başarmanız imkansız gibidir... :)
Şanlı İsa Nebi, her türlü derde belaya gülüp geçerdi. O'nun nefesi ölüleri diriltirdi... :)
Burayı okuyorsanız ve benzer dertler sizin de başınıza geldiyse, o ortamdan uzaklaşın. Boş verin okulu mokulu, size okul mu yok. Hiçbir okul sizden kıymetli değil. İster Harvard, ister Robert Kolej olsun. Ya okul değiştirin ya da bir müddet ki bu süre uzundur, belki 1 sene dinlenin oradan uzakta imkanınız varsa...
Ben de okul değiştirdim, üstelik 6 sene sonra ve mütevazi bir okulda hasta halimle okulu hiç uzatmadan dersleri verdim. Zeka sizin zekanız, ancak hastalanmışsınızdır. En doğrusu kasvetli ortamı tüm cazibesine rağmen terk etmeyi bilmektir. Bu maddi cazibe de olabilir. Başka türlüsü de...
Bu yeni okulda eski dertler azaldı, insanlara daha çok karıştım ve şimdi yüksek lisanstan da sonra bir başka okula daha başladım. Şimdilerde çok daha mutluyum ama hastalık bitti mi hayır. Çünkü travmatik olaylar yaşanmış..
Bu dertler belki başınıza sizin de Tanrı'yı bulmanız için geliyor olabilir ya da başka dertler...Cennette dert yok diyorlar. O yüzden bu dünyaya çok da bağlanmamak gerek. Ancak sabretmek de gerek. Sakın pes etmeyin...
Bu arada dün gece rüyamda silahsız savaşa gidiyordum. Ölmekten korkmuyordum ta ki ölümle burun buruna gelene kadar. Karşıma bir asker çıktı tüfekli ve beni öldürmedi. İşte orada bile ölüme meydan okumak gerek. Don Kişot'un aslana meydan okuduğu gibi. Ölmek bize tatlı candan daha tatlıdır demek gerek. Kurşuna bile... Rüyadan uyandım, tıpkı öldükten sonra hayattan da uyanacağımız gibi... :)
Java'ya da geçemedik, buraya takıldık ve uykumuz geldi. Bugünkü başarı oranı (2/4)*0,5+((17+53)/(17+81))*0,5 = %60 Başarı
Bu sefer 0.5'erden eşit ağırlıkla hesapladım dersler ve kitabı. Çünkü dersler 1 eksik, kitap da daha uzundu... Öbür türlü hesaplayınca da %58,5 oluyor...
Neyse bugün %60 başarı. Yani 2 ders + 70 sayfa. İdare ediyoruz... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder