Lakaplarım :)

 Arkadaşlar herkese selamlar,

Size bana dostlarımın verdiği lakapları söyleyeyim; çitlenbik, manken, oscar, koşi (caughy) ve son olarak taşak dediklerini anladım... :) İlk mahallemde çitlenbik derlerdi, çünkü bisikletimin markası çitlenbikti... :) O bisikletle düşüp burnumu kırmıştım el bırakırken sanıırm 8 yaşında... :) Ayrıca ilk mahallemde beni seven abiler manken de derlerdi... :) Ortaokulda sınıfın kabadayıları, güçlü kuvvetli karizma çocukları beni severdi ve bana oscar derlerdi. Ne alakaysa... Oscar aşağı oscar yukarı... Oğlum sen orta siklet boks şampiyonusun derlerdi... Halbuki ortaokulda da pek kavga ettiğimi de hatırlamam... Kavgayı 17 yaşında bıraktım... Ama belki o zamana kadar 10 defa kavgaya karıştım... Dayak da attım dayak da yedim berabere de kaldık... :) Genelde de döverdim... :) Son kavgamı 17 yaşında yaptım. Kendimden 5 yaş küçük bir çocuğu korumak uğruna... :) O son kavgada durum aşağı yukarı berabere gibiydi... :) İnsanlar beni mülayim biri olarak bilir ama çocukken belki de daha da serseriydim... :) Sürekli maç yapardık sokakta ve bisikletlere binerdik... Eve yatsı ezanına yakın vakitlerde dönerdik... :) Lisedeyken bir kere kavga etmedim. Belki de etmeliydim... Ama nedense Rab beni ettirmedi... Çocuğun ayak bilekleri benden daha kalındı ve okul servisinde kız kardeşim de vardı. Dayak yersem ona belki nahoş görünmek de istemedim... :) Belki o an benim ileride evleneceğim kız da dahil kaderin değişmesine sebep oldu... Her şey Hakk'tan, edilen kavgalar da edilmeyen kavga da. Her işte Allah'ın bir hikmeti vardır... O gün o kavgayı etseydim büyük ihtimal dayak yerdim, çocuk benden kısaydı ama bilek güreşinde güçlüydü... :) Ama şunu da söyleyeyim benim dövdüğüm çocuklar arasında beni bilek güreşinde yenebilecekler de vardı... :) Çocukken çok arkadaşım vardı... :) Her 2 mahallemizde de hayatı yaşardık doyasıya... Kavga mavga aralarda her şey vardı... :) Ama kavga ettiğim çocuklar dahi beni severdi... :) Her neyse içim dışım bir, işte her şeyi size anlatıyorum... :) Nefret ettiğim hiç kimse yoktur, kavga ettiklerim veya etmediğim de dahil... :) Her insanı Hakk yarattı Hz. Muhammed (S.A.V)  dostluğuna... :) Aikidoda 3.kyu'ya kadar geldim 2 senede ama hastalıktan dolayı da bıraktım ama devam de edeceğin inşallah... Hedefim önce shodan sonra nidan ve sonra da sandan olmak. Tarih 2025 Eylül, aikidoyu bırakalı 10 sene oluyor... Dojoya geri döneceğim günü iple çekiyorum... Aikidoda 3. dan olmak demek gerçek manada cesaretli olmak demektir... :) Çünkü o dojoya her çıkışınızda cesaretiniz test edilir... :) 3. kyu demek ise kavga etmesini biraz bilir ama henüz çıraktır demek... :) Tam manada cesaret oluşmamış demektir... :) 2 sene kadar yaptım, yaklaşık bir 8 sene daha yapmalıyım aşağı yukarı 3. dan olmak için... :) Aslında 4. 5. 6. 7. 8. danlar da var ama o kadar da usta savaşçı olmaya gerek duymam... :) Benim hedefim 3.dan... :) O dojolarda gerçek manada taşaklı adamlar var... :) Kadınlar da savaşçı... :) Ben insanlara zarar vermeyi sevmediğim için aikidoyu seçtim... Başlarken biraz düşündüm karate mi aikido mu diye ama Rab bana aikidoyu seçtirdi... Çünkü aikidoda nefret duyguları yer almaz... :) Son olarak ayrıca lisede de koşi derlerdi... Caughy yani matematikle aram iyi olduğu için... :) Ancak edilmemesinde bile gizli bir hikmet var... :) Şunu da öğrendim ki gençler, biri size meydan okursa dayak yemekten çekinmeyin... En fazla 2-3 tane siz yersiniz 1 tane de siz çakarsınız... :) Son kavgamda aşırı serseri bir çocukla kapışmıştım... :) Sadece 1 kez dayak yediğimi hatırlarım o da Erdal'dan. Onda da Erdal bana pek zarar vermemişti Allah'tan... :) Ona da selam olsun palaya... :) Kavga ettikten sonra rahatlama oluyor... Pek de korkmuyorsunuz... Ama kavga etmemek insanı sindirtiyor... :) Ama size tavsiyem siz gene de beladan uzak durun... :))